Afgelopen weken zijn weken geweest waarin veel veranderd is binnen Moor Fotografie. Een idee wat al aan de start van ons bedrijf (zo’n 7 jaar geleden) op de plank lag. Maar de invulling liet nog op zich wachten. De tijd was er denk ik nog niet rijp voor.
In de afgelopen maanden werden dingen steeds concreter en duidelijker, en nog was het niet zo ver. Tot de afgelopen week. Een gesprek met iemand hierover bracht ons nog eens dichter bij ons oorspronkelijke plan. We hebben daarna er samen veel over gepraat en ook voor gebeden of het de weg mocht zijn. Ook hierin hebben we de Heere nodig.
We zochten eigenlijk steeds nog naar een duidelijke bevestiging, maar hoe vind je die zo duidelijk? Tot ik me de preek van afgelopen zondag herinnerde. Ik wist die zondag nog niet hoe ik de preek toe zou kunnen/mogen passen in ons leven. Ineens werd ons duidelijk wat voor ons bedoeld werd: dat we het net aan de andere zijde moesten uitwerpen. Dat te herinneren gaf ons hoop en vertrouwen om nu daadwerkelijk de knop om te zetten en eindelijk deze stap binnen Moor Fotografie te zetten. Onze Moor Fotografie Praktijkschool in abonnementsvorm.
Daarmee hebben we veel los moeten laten en voor ons gevoel een sprong in het diepe gedaan. Maar met het vertrouwen dat als Hij er bij is, wij dan mogen we niet twijfelen.
Vanmiddag werd ik daar nog bij stil gezet. Peter heeft mijn zo geliefde passieplant gesnoeid. En niet zo’n klein beetje ook, nee, echt rigoureus. Ik sputterde behoorlijk, want wat als de plant nu dood gaat? Wat als er geen bloemen of (zoals vorig jaar) vruchten meer aankomen?
Toen ik vanmiddag op ons terras bezig was dwaalde mijn blik richting de nog zo kale stengels, en wat ik zag zette me met mijn twijfels en bedenkingen op m’n nummer. De takken waren niet meer kaal, overal zag ik nieuwe lootjes komen, zoveel!
Mijn les hierin was: je kunt je zorgen maken, maar je kunt je ook verwonderen over zoveel goedheid. Al is de stap nog zo eng en ingrijpend, als we de Heere hierin om raad vragen dan zàl Hij antwoorden. Hoe? Ach, laten we dat ook aan Hem overlaten, Hij is er bij, dat is genoeg. Want als Hij ons de weg wijst, zal Hij dat ook verder leiden daar ben ik van overtuigd.
Het net aan de andere kant uitgeworpen bleef ook niet leeg, verre van zelfs. En de passieplant die zo doods leek bloeit weer. Hij staat aan de oever en heeft al voor het nodige gezorgd voor dat wij het zien.
