Weekje rust

Wat klinkt dat heerlijk hè? Weekje rust. Dat hebben we de afgelopen week gehad in ons eigen huis. De afgelopen tijd hebben o.a. de spanningen rond ons werk en de vermoeidheid van 3 pfeiffer patiënten hun tol geëist en niet zo zuinig ook.

Want naast dit keihard werken voor ons inkomen en niet minder hard knokken voor je gezondheid, runnen we toch ook een gezin met 4 kinderen waarin ieder op eigen wijze zijn of haar aandacht vraagt. En ik kan je vertellen dat dat zwaar is met 3 kinderen met adhd en zelf hsp te zijn.

Gelukkig zijn onze kinderen weer helemaal beter en heeft vooral Adriëtte keihard weten te knokken om haar achterstand in te halen, en met succes! Ik ben daarin trots op haar.

Voor mezelf is het allemaal een beetje lastiger, want zeg nou zelf, een moeder kan eigenlijk niet ziek zijn. Daar is geen tijd voor en daar gun je je geen tijd voor. Toch heb ik deze periode geleerd dat je soms gewoon niet anders kunt en het voor jezelf en voor je gezin verplicht bent er aan toe te geven, juist om er weer bovenop te komen. Dat laatste gaat gelukkig steeds beter.

Moet ook wel, want ik heb me als doel gesteld om de Mattheus Passion weer mee te zingen en dan moet ik toch weer een heel eind op weg zijn. Nog een doel is mijn meubeltjes te voorzien van een heerlijk wit kleurtje. Dus naast m’n gezin reden te over om aan mijn gezondheid te werken.

De laatste weken gaat het qua vermoeidheid gelukkig de goede kant op. Ik krijg weer zin om dingen aan te pakken èn wat vooral belangrijk is, ik hou het zowaar steeds beter vol om een hele dag bezig te zijn. Met deze vooruitgang ben ik dus ook heel blij.

Wat ook een pittig ding is in ons huishouden is ons aller oogappeltje Emma. Ze is zo’n heerlijk spontaan en lief kind, maar ook een koninginnetje in huis. Zodra ze ‘s morgens de oogjes open doet spat de energie eraf en dat gaat door tot ‘s avonds wanneer ze de oogjes sluit en in slaap valt. Op dit moment met al onze andere zorgen en zorgjes is dat wel eens teveel. Gelukkig heb ik zo’n lief zusje wat dat na een dagje bij ons te zijn geweest gelijk zag en met een geweldig lief voorstel kwam om haar een weekje te logeren te nemen.

Zo gezegd zo gedaan dus was het vorige week zover. Ons kleine dappere springveertje ging een hele week uit logeren bij tante Emmy en oom Martijn. Zelf verzuchtte ze al eens: o heerlijk mam ben ik straks even een weekje van jullie af;) dus waarschijnlijk is het voor haar net zo belangrijk geweest als voor ons ;).

Toen ze zaterdagavond met d’r rugtasje met spulletjes heel blij in de auto stapte moest ik wel even slikken, maar ik wist dat het goed voor ons maar ook voor haar was. Ze heeft het geweldig naar haar zin gehad en af en toe bellen om even te horen hoe het ging bracht haar gelukkig niet uit haar doen.

Zelf hebben we heel duidelijk ervaren dat nu pas echt even tot rust konden komen. Dat betekent niet dat we op ons gat hebben gezeten. Nee ik heb heerlijk rust kunnen pakken, maar ook energie voor de dagelijkse dingen kunnen opbouwen. Er zat zowaar 1 dag tussen dat ik heel de dag echt bezig ben geweest en ‘s avond verbaasd was dat ik niet eens zo erg moe was. Heerlijk dus.

Ook zijn we in deze week samen een dag op pad geweest. Zomaar even met z’n tweetjes er op uit naar de vlindertuin in Kwadendamme en naar het strand, maar daarover schrijf ik in mijn volgende blogje.