Afgelopen 2 weken heb ik een twitterpauze ingelast. Waarom eigenlijk? Tja, waarom? Omdat het in twitterland eigenlijk net zo gaat als irl. Mensen praten met elkaar, delen dingen met elkaar en leven met elkaar mee. Je leert nieuwe mensen kennen en je ‘verliest’ mensen. Je leert wie je vertrouwen kunt en wie er voor je zijn. Maar ook wie dat niet zijn of met wie je contact vluchtig blijft, omdat dat dat beter bij die persoon past. Irl heb je wel eens het gevoel dat je tegen de muur praat, en ook in twitterland gebeurd dat precies net zo. Al met al dingetjes waar je je als mens druk over kan maken of waarover je kan gaan piekeren.
In ons ‘gewone’ leventje zeggen we dan: we moeten er even tussen uit, even weg van alles om de dingen los te laten en ‘t batterijtje op te laden. En ook in Twitterland gaat dat eigenlijk net zo. Ook daar heb je soms vakantie nodig, en zeker als je veel twittert. Tijd om even alles los te laten. Tijd om te bedenken wat je wilt of juist niet wilt en vooral, wie ik wil zijn. Tijd om na te denken en te voelen wie ook dáár belangrijk voor je zijn. Soms moet er dan zelfs een bezem aan te pas komen om je tl op te schonen zodat mensen die onder gesneeuwd zijn een betere kans krijgen en mensen waar je niets mee hebt of die niets met jou hebben te ontvolgen.
Deze afgelopen weken waren voor mij zulke weken. Ik had even flink tijd voor mezelf nodig om na te denken wat ik wilde met twitter. Steeds vaker ging ik denken: ik stop en mee. En ik was ook niet meer de vrolijke @HettyvanVeen van voorheen. Doordat ik zelf niet meer vrolijk was ging ik er vanzelf al vanuit dat mijn tijdlijn me ook maar lastig vond en een zeur. Ook al had ik prima twitter contact, toch ging ik net als anderen me storen aan het niet antwoorden op… Juist omdat ik zelf altijd antwoord geef. Nu is het in twitterland vluchtig en niet alles kun je bij houden, maar toch hoor je de gedachten van ‘in de lucht’ tweeten steeds vaker.
Na 14 dagen twitterpauze vond ik het eigenlijk wel welletjes en wist ik voor mezelf dat ik niet wil stoppen. Ik vind twitter en de contacten veel te leuk dus ik ben heerlijk fris weer begonnen. In die 2 weken heb ik m’n DM mailbox door gelezen waarin ik inmiddels zo’n 2000 DM in had staan. De leukste/liefste DM’s heb ik bewaard. Naar mate de week vorderde voelde ik echt dat het weer leuk is om er weer te zijn. Voor mijn gevoel ben ik ook veel vrolijker en opgeruimder. Ik ben voor mijn gevoel ook weer degene die ik wil. En kan ik dingen ook beter los laten. Ook hier heb ik ‘schoonmaak’ gehouden en het is goed. Natuurlijk zijn er altijd dingen die beter kunnen, maar ook daar zie ik dat in het twitterleven ook niet alles perfect kan zijn. Wel wil ik een gezonde terughoudendheid voor mezelf hebben. Degenen die me ècht lezen zullen ook tussen de regels kunnen lezen en wie niet, so what? Het is goed!
Twitter is leuk en heeft me al heel wat gezellige, grappige maar ook lieve en serieuze gesprekjes gebracht. En voel ik weer zo’n periode aankomen, nou dan doen we zo’n pauze heerlijk nog eens weer. 😉