Deze week was ons thema Roos. We hebben dit thema gekozen om even een wat makkelijk onderwerp te hebben na een aantal toch wel ingewikkelde onderwerpen.
Toch is het voor mij persoonlijk niet minder pittig geweest. Niet zozeer de foto zelf, maar zoals jullie me kennen hebben mijn foto’s dikwijls een verhaal achter de foto. Zo ook deze keer.
Deze foto geeft een persoonlijke groei voor mezelf weer. Ik ga nu niet helemaal uitwijden over principes e.d. Maar in onze kringen is het niet de gewoonte om bloemen bij een graf te leggen. Toch heb ik al geruime tijd de behoefte om een roos bij het graf van mijn overleden broer te leggen. Niet om hem op die manier te vereren of het verdrietige rond zijn sterven mooier te maken. Maar meer uit een soort van genegenheid naar hem. Alleen ik durfde het nooit. Bang voor commentaar van anderen.
Nu deed zich afgelopen maandag, de eerste paasdag, een gelegenheid voor om het wel te doen. We hebben de Mattheus Passion net vorige week gezongen en deze is sinds zijn overlijden onlosmakelijk met Wim verbonden. Waarom? Omdat hij de allereerste was die in die week voor zijn dood op mijn blog een reactie achterliet, juist over dit prachtige muzikale meesterwerk.
Hij zou die zaterdag daarop bij ons komen en ik had zo graag met hem hierover willen preken. Helaas mocht dat niet meer. Daarom vond ik deze periode een mooie gelegenheid om nu te doen wat ik al lang wilde: een roos op zijn graf. Voor mij een gebaar van liefde en genegenheid voor hem, en tegelijkertijd een stukje persoonlijke groei. Om zo uit een gewoonte te stappen en mijn gevoel te volgen en dat boven de angst op kritiek te plaatsen. Ik heb niet iemand vereerd of iets mooier gemaakt dan het is, nee ik heb mijn gevoel laten spreken en mijn genegenheid geuit en daar is niets mis mee.
Volgende week maandag staat ons beider resultaat weer op Moor Fotografie. Voor volgende week is het thema: Blauw.

Wat een aangrijpende gebeurtenis voor je Hetty. Ik leef met je mee en weet wat je voelt, ik heb het zelf meegemaakt, ik bewaar jou foto en wens je mooie herinneringen toe.
Marry
Mooi geschreven Hetty, en goed dat je je gevoel gevolgd hebt! Uiteindelijk gaat het daarom.
Dank je Marry en Matthijs voor jullie lieve reactie.