Vandaag een gedichtje waar onze voorzitter van C.O.V.Gorkum pas de jaarvergadering mee begon. Ik vond het zo’n mooi gedicht, dat ik het hier met jullie wil delen.
Ik zoek een land waar vrede is
waar haat en nijd verdwenen is
en waar de mensen hand in hand
tezamen leven in dat land.
Ik zoek een stad waar vrede is
waar eenzaamheid te dragen is
en waar de mensen zorgen dat
er niemand doodloopt in die stad.
Ik zoek een huis waar vrede is
waar liefde ons tot woning is
en waar de mensen last en kruis
tezamen dragen in dat huis.
Ik zoek een mens die vrede is
die ons een weg tot leven is
en die de mensen op doet staan
de handen aan de ploeg doet slaan.
Ik zoek een land dat niet bestaat
een droom die haast verloren gaat
een stad, een huis, een luchtkasteel
O God, vraag ik misschien teveel?
(Bron: H. Jongerius)
Dankzij mijn broer(Jan) heb ik de bron kunnen achterhalen. Dankjewel Jan 😉
Hallo,
Inderdaad een prachtig gedicht, dat ik graag wil gebruiken in een tijdschrift dat ik maak. Kun je mij wat meer over de bron vertellen?
Dank en groet,
Thea