Ik heb nog steeds geen terugblik geschreven. Waarom niet? Omdat ik eenvoudigweg niet weet wat ik schrijven moet. Ik weet ook niet hoe ik me voelen moet.
Verward is soms een goed woord, denk ik. Logisch ook misschien want ik voel me in de steek gelaten door mensen waar ik het niet van had verwacht, maar ook opgezocht door mensen waar ik het niet van verwacht.
Ik lig nu ruim 4 maanden een groot deel van de dag plat, dus zoveel spannends gebeurt er niet en dat zal het wel zijn.
Maar goed, we hebben een bijzonder jaar voor de boeg waarin onze oudste haar vleugeltjes uit gaat slaan. Daar kijken we naar uit, al is het ook heel wat om haar te zien staan op de drempel van haar nieuwe leventje.
Ik ga mijn best doen om te zorgen dat ze een gezonde moeder naast zich heeft staan.