Het afgelopen jaar ben ik heel hard met mezelf aan het werk geweest.
De gebeurtenissen van het afgelopen jaar hebben er dieper ingehakt dan ik had kunnen vermoeden, en om alles goed te laten lopen en te verwerken (plaatsje te geven) hebben we hulp in geschakeld van Psygologen Praktijk Brouwer waar we zeer goed begeleid worden.
Natuurlijk komen er ook altijd dingen ter spraken waar je eigenlijk helemaal niet zo bij stil stond. Zo hebben we 2 kinderen met ADHD en hoe daar mee om te gaan, want juist deze kinderen reageren heel sterk op bepaalde situaties zoals het afgelopen jaar ook het geval wat met het sterfgeval van broer Wim.
Nieuwetijdskinderen’ worden ze genoemd. Kinderen met nieuwe aandoeningen zoals ADHD, PDD-NOS, hooggevoeligheid (HSP) en hoogbegaafdheid. Een gevolg van de moderne tijd ‘die steeds autistischer’ wordt.
Ik ga er niet helemaal daarover uitwijden maar het is meer een aanloop naar waar ik naar toe wil. Bij beide kinderen merkten we toch een hoge mate van gevoeligheid. Vooral bij Anne Marie had een juf het al eens eerder aangekaart dat ze zo sterk reageerde op aanrakingen e.d. het is besproken bij de arts maar verder is er niets mee gedaan, je leert ermee omgaan.
Nu kwam ik zelf aan de beurt en men gaf ons tips om na te zoeken en te kijken of het herkenbaar voor me is. Men zegt zo makkelijk, (en dat gebeurt dus ook echt) : oh neem jij ook maar een pilletje want jij zult het ook wel hebben. Maar men beseft niet hoeveel pijn dat doet als je weet dat wat jij hebt juist geen ADHD is… maar wat dan wel!?
Ook geeft het weer dat degene die het zeggen eigenlijk daarmee aangeven dat ze helemaal niet weten wat het is en ze snappen het ook niet. Soms doet dat zeer maar ook denk ik steeds vaker dat het ook moeilijk is om te begrijpen wat het is, laat staan ermee om te gaan.
Afgelopen weken zijn we terecht gekomen op informatie over HSP en daar stond voor mij precies beschreven hoe ik ben.
HSP staat voor Highly Sensitive Person en staat voor iemand die meer dan gemiddeld gevoelig (hooggevoelig) is voor indrukken en prikkels en meer merkt van signalen en details.
Enkele kenmerken van HSP zijn:
- Nemen gedetailleerder, subtieler en intenser waar
- Zijn erg gevoelig voor prikkels van buitenaf; vaak voelen HSP’s zich hierdoor niet op hun gemak
- Hebben meer moeite en meer tijd nodig om indrukken te verwerken
- Hebben een diep en rijk innerlijk leven; dromen, fantaseren en overwegen veel
- Voelen stemmingen en sferen goed aan
- Worden meer dan gemiddeld geroerd door natuur, kunst en muziek
- Eigen emoties en emoties van anderen worden intenser ervaren
- Hebben moeite met planning en het verkrijgen van structuur
- Kunnen verlegen overkomen maar zijn dat veelal niet
- Zijn vaak plichtsgetrouw en perfectionistisch
- Functioneren minder goed als ze geobserveerd of geëvalueerd worden
- Zijn vaak zorgzaam en anticiperend op behoeften van anderen; moeite om grenzen aan te geven
- Hebben relatief meer en sneller last van stress, spanning en fysieke klachten zoals hoofdpijn, allergieën, maag/darmklachten, chronische vermoeidheid etc.
- Lopen groter risico op stemmingswisselingen, depressiviteit, angsten en verslavingen
Hierin heb ik zoveel dingen van mezelf herkend dat er eindelijk een soort van rust over me kwam. En het eerste wat ik dacht was, nu kan ik eindelijk zeggen dat ik zeker weet dat dat van mij GEEN ADHD omdat ik nu weet wat het wél is.
Kenmerken zoals stemming en sfeer aanvoelen heb ik heel sterk, vaak al voordat iemand anders in de gaten heeft dat er ‘iets’ niet klopt heb ik het al genoemd. Dat is niet altijd makkelijk want er wordt gauw gedacht, ja hoor zij weer het zal wel loslopen, en daardoor voel je je niet altijd serieus genomen.
Emotie zijn voor mij heel intens en die overvallen je heel erg. Ook het minder funcioneren als je geobserveerd of geëvalueerd wordt is héél herkenbaar. Vandaar dat ik de stemtest op koor ook één grote verschrikking vindt.
Ik kan zo eigenlijk nog wel eindeloos doorgaan maar dat doe ik niet. Degene die er werkelijk in geinterresseerd is in wat het is en/of hoe het voor mij is kan op de onderstaande link klikken en komt dan op de site die er heel veel informatie over kan geven.
Wel heb ik mezelf wel voorgenomen. Door het bewustzijn en accepteren van mijn eigen hooggevoeligheid kan dit van een valkuil en een last, tot een kwaliteit en een gave worden. Hiervoor is het onder andere belangrijk om goed te leren aarden, grenzen te stellen, de innerlijke kracht te versterken en een juiste balans te vinden tussen activiteit en rust. Er ligt dus een schone taak voor mij.
One way for solving numerous health problems is a online. Minor change in basic lifestyle, another is How many times have you tried to take Levitra.
Beste,
Met veel interesse heb ik je blog “Eindelijk lees ik herkenning………” gelezen.
Het herkennen van HSP in mezelf was voor mij een jaar geleden ook een feest van herkenning.
Ik begreep eindelijk waarom ik sommige dingen doe zoals ik ze doe.
Een eye opener was voor mij het volgende boekje:
‘Hooggevoeligheid als uitdaging’ van Marian van den Beuken.
HSP is vaak lastig, maar zie het als een gave.
Nog dagelijks word ik geconfronteerd met de ongemakken van HSP.
Als je weet hoe er mee om te gaan is het echt heel mooi.
Groet,
Hans
Ik wil hier ook graag even op reageren. Ik heb pas op latere leeftijd ‘ontdekt’ wat er met mij aan de hand is. Ik wist altijd dat ik anders was dan anderen, maar hoe? Het is frustrerend je te willen meten met anderen en daar ook min of meer toe gedwongen worden, en niet te weten waarom jij toch anders reageert. Het werd eigenlijk ook steeds ‘erger’, ik reageerde steeds gevoeliger op geluiden, fel licht, drukte, eisen die aan me gesteld werden.
Toen ik over HSP las herkende ik er zo veel in dat het muntje direct viel. een test gedaan, en ik scoor dus op praktisch alle punten. Het geeft mij rust te weten wat het is, ik kan er beter mee omgaan. Uitleggen aan de buitenwereld evenwel niet, want wat is dat nou voor aanstellerij…?? Ik durf het zelf nauwelijks aan te kaarten bij de bedrijfsarts ook al heb ik erg veel behoefte aan structuur en weet dat dit de kwaliteit en effectiviteit van mijn werk ten goede komt.
Wel is het zo dat ik niet anders zou willen zijn. Het heeft ongemakken, maar die liggen eigenlijk meer in contact met anderen, en daar heb je natuurlijk ook mee te dealen. Maar mijn hooggevoeligheid is iets dat bij mij hoort en ik zou het toch niet kwijt willen raken.
Hoi,
Bedankt dat je me tipte via twitter op dit berichtje. Ik herken er inderdaad ook veel in. Ik wist altijd al dat ik ‘anders’ ben, maar ja, ga daar maar mee naar de huisarts. Die sturen je gewoon naar huis met een: er is niets aan de hand. Doordat ik het niet doorhad ben ik gaan overeten, ik kwam bij een therapeut terecht voor mijn overgewicht maar ga nu behandeld worden op HSP, om er mee om te gaan. Volgens de therapeut gaat het afvallen dan vanzelf goedkomen, omdat ik dan niet meer de behoefte tot overeten heb. Wat vooral zo fijn is, en dat lees ik ook uit de reacties, is dat we nu weten wat er wel aan de hand is. Ik ben nooit zo blij met hokjes en etikketten, maar met dit etiket ben ik eigenlijk wel heel blij. Het voelt als een opluchting en eindelijk kan ik accepteren dat ik savonds alleen op de bank plof na een lange dag werken en in de file terug naar huis. Al die mensen om me heen… argh. 😉
Heel veel plezier en succes met het omgaan hiermee, volgens mij is het alleen maar leuk en speciaal!
Hallo, Leuk om dit artikel te lezen.
Ik herken eerlijk gezegd alle kenmerken die je hier opsomt ook in mezelf.
Mijn zoontje heeft PDD-NOS en ik heb altijd wel het idee gehad dat hij het van mij
“ge-erft” heeft, maar heb me er verder nooit iets mee gedaan, ook al loop ik er denk ik mijn hele leven al mee te worstelen.
Dus dit is op zich wel een aardige eye opener en ga me er zeker meer in verdiepen.
Ik ben wel in een periode dat ik wat meer aan mezelf mag gaan denken.
Dus dank je wel voor je mooie blog 🙂
PS:
Ik vind je blog trouwens erg leuk om te lezen 🙂
Dank jullie wel, voor jullie reacties