Eerste schoolreis van jongste spruit

Gisteren was het zover. De eerste schoolreis van onze jongste spruit. Ik vraag me af wie er zenuwachtiger was: zij of ik. Drie dagen van te voren werd me met enige regelmaat gevraagd of ik er wel aan dacht dat “ze ‘morgen’ brood mee moest nemen”. “Ja meis, dat weet mama, maar het is niet morgen het is donderdag pas, eerst nog zoveel nachtjes slapen”. En natuurlijk de volgende dag weer diezelfde vraag of ik het niet vergeten was (hoe zou ik kunnen ;)) en of ik ook niet vergat oud brood mee te geven voor de dieren die ze mochten voeren. Want ze gingen naar de boerderij en ja daar horen dieren bij hè.

Gisterochtend was het dan zover. Natuurlijk veel te vroeg uit bed maar dat mocht de pret niet drukken. En om half 9 naar school. Daar aangekomen zagen we ook nog haar schippersvriendje Michel die onverwachts mee ging dus een mooier begin kon niet.
Om 9 uur stonden paps en mams netjes bij de bus om de kinderen uit te zwaaien. Snel nog even wat extra brood voor Michel in de tas erbij gestopt omdat hij niet vantevoren wist dat ze op schoolreis zouden gaan en ja, alle kindjes moeten brood kunnen geven aan de diertjes hè.

Al die stralende snuitjes die een plekje in de bus mogen zoeken, prachtig. Ze zat in de dubbeldekker en nog wel voorin ook dus kon ze alles goed zien. heel spannend allemaal maar geen traantjes. Bij de kinderen dan, want toen ik thuis kwam heb ik gewoon even een deuntje gejankt, raar mens dat ik ben. Je mag toch verwachten dat je bij de 4e toch niet zo’n emo-muts bent. Maar niets is wat je verwacht want ik was dus wel die emo-muts die even goed moest huilen om daarna de uren af te tellen tot 14.00 uur. Het tijdstip dat de bus weer netjes en veilig terug was om onze kleine spruiten weer bij school af te zetten. Éen ding waren de juffen vergeten: het jaarlijks terugkerende verstopfeest in de bus waar de moeders al op zaten te wachten gebeurde niet.

Thuis kwamen de verhalen over de boerderij en de dieren en het brood wat toch wel heel erg snel op was gevoerd en dat dus eigenlijk best meer had moeten zijn 😉

Toch zijn kinderen ook heel vluchtig, want veel tijd had ze niet om er lang bij stil te staan. De buurkindjes trokken alweer en daar ging ze al snel de poort weer uit met haar vriendinnetjes. En dat op 1 schoen en 1 croc wel te verstaan(zie onderste foto) 😉

What are the recent and forecasted trends in prescription drug