Tja, bij een verjaardag hoort taart. Laat ik nou toch echt géén bakwonder zijn. Als er al iets gebakken wordt dat van taart of koekjes is, is Peter degene die dat doet of één van de kinderen.
Maar ook hier geldt, soms doe je wel eens gek hè. Ik heb in de afgelopen tijd zoveel schitterende taarten langs zien komen. Prachtige taarten opgesierd met fondant. Dan laat je je soms overhalen om het toch ook eens te proberen hè? Vorige week werd Peter 39 dus een mooie gelegenheid om mijn creativiteit op dat gebied eens te testen. 😉
De taart zelf dat was prima te doen. Berthine had het vaker gedaan dus die wist me te vertellen wat ik moest doen om een goede basis taart te maken, ook de bokkepootjes vulling maken ging prima.
En daarna spelen met fondant…. O help, het was leuk om het een keer gedaan te hebben, ik weet nu wat het is. En ik weet nu dus ook dat het mijn ding echt niet is.
Al zeg ik het zelf, hij is best leuk geworden maar deze hobby laat ik echt voortaan aan anderen over. Ik eet ‘m liever op, daar ben ik stukken beter in. 😉
Inmiddels ben ik er ook wel achter dat zo’n taart bestellen ook het nodige aan kosten met zich mee brengt, wat logisch is overigens want wat een werk zit daarin zeg! Dus de volgende verjaardag zal toch weer onze befaamde monchoutaart op de tafel staan, stuk goedkoper, even zo heerlijk en….heel goed zelf te maken… 😉
Ik had netjes allemaal foto’s gemaakt, maar vind ze niet scherp genoeg om hierbij te plaatsen dus ik hou het bij de foto van het eindresultaat, dat is tenslotte ook waarom het ging.
‘t Is een prachtige taart!
Maar ik kan me voorstellen dat je het veel werk vindt. 1 zo’n roosje zou me nog wel leuk lijken om te maken, maar zo’n hele taart vol! Pfff … 😉
Dank je Els, gelukkig waren de 3 middelste roosjes het moeilijkst, maar voortaan hou ik het bij fotograferen en fotoshoppen 😉