Zusjesdag

Zaterdagavond belde m’n zusje.’Heb je wat te doen Maandag?’ Nee, er stond niets op de kalender. ‘Wat dacht je ervan als ik eens heerlijk een dagje naar je toe kom, en dan alleen? Lekker als zusjes onder elkaar?….

Ik kan niet beschrijven hoe blij ze me hiermee maakte. Dit was net wat ik nodig had. Mijn zusje waar ik mee opgegroeid ben, waar ik puberruzies mee heb gemaakt, waar ik …. ach ja wat eigenlijk niet.

Mijn zusje met wie ik alles deelde en nog deel. Die me begrijpt met een half woord, die me aanvoelt. Zou ze aangevoeld hebben dat ik haar hard nodig had. Ze is 3 jaar jonger dan ik, maar zo krachtig. Ze is rustiger dan ik ben en ook milder. Ze is m’n alles. Mijn kleine zusje waar ik ontzettend veel van houd. We zijn echt elkaars tegenpolen, maar daardoor vullen we elkaar aan. Je hoeft gelukkig niet hetzelfde als de ander te zijn om een goed band met elkaar te hebben. Ik weet dat wat er ook gebeurd, ze me nooit zal laten vallen, en ik haar ook niet.

Gisteren kwam ze en we kwamen gewoon tijd te kort. Doordat we zover van elkaar af wonen moeten we het vaak doen met een telefoontje, nou ja ’tje? Zeg maar gerust een gesprek van minstens 1 uur of langer. Maar nu was ze d’r. En wat hebben we gedaan? gepraat, geluisterd, gepraat, geluisterd. We wilden nog even samen de Biesbosch in maar daar is gewoon niet meer van gekomen, ook wel omdat het behoorlijk ging regenen en daarna geen tijd meer was. Maar we hebben afgesproken dat we dit erin houden, onze zusjesdag. Volgende keer ga ik naar haar toe en zo gaan we dit regelmatig voort zetten want wij hebben allebei gouden mannen die het gezin draaiende kunnen houden als we er even niet zijn. En we hebben allebei prachtige kinderen die, ook al willen ze zelf ook graag mee om met elkaar te zijn, ons dit gunnen.

Dank je wel lieve zus voor de gezellige dag gisteren.

How counterfeit remedies end up in our public health system