Zomaar weer even een een blogje van alle dag, en wel over wat er bij de opvoeding hoort.
Moeders lezen hun kinderen altijd ‘s avond een verhaaltje voor bij het slapen gaan. Althans dat denk ik. Daarom dacht ik toen ik kinderen kreeg het ook te moeten doen. Maarja… ik ben niet zo’n hoe noem je dat… moeder volgens de boekjes.
Toch dacht ik toen Adriëtte en Rogier klein waren en de leeftijd hadden om een verhaaltje te ‘snappen’, laat ik dat dan ook maar doen want anders ben ik vast een slechte moeder. Nou dat heb ik dus 1 keer gedaan en daarna niet meer, want de reactie van de kinderen toen ik vroeg of ze het leuk vonden was duidelijk. Het antwoord was nee, en ze pakten vervolgens hun eigen boekje en gingen er zelf mee ‘lezen’ dat vonden ze leuker. Ik kan niet zeggen dat ik het zo heel erg vond eigenlijk want ik wist, ik ben geen voorleesmoeder.
Al die jaren ben ik dus geen voorleesmoeder geweest en mijn kinderen hebben het ook nooit van me gevraagd. Ook heb ik het er wel eens met ze over en dan kom ik gelukkig tot de conclusie dat ze er geen trauma aan over hebben gehouden. 😉 Anne Marie had het geluk een grote zus te hebben die vaak verhaaltjes verzon en als ze dat deed dan hing zelfs Rogier aan haar lippen om te luisteren, zo mooi als ze dan vertellen kon.
Toch steekt het af en toe de kop wel eens op of ik daarmee nu dan toch geen slechte egoïstische moeder ben, want Emma vind een verhaaltje wel erg leuk, al is het alleen maar om het slapen gaan te rekken. Dus bij Emma doe ik het af en toe toch wel, en soms komt Anne Marie er gewoon gezellig even bij zitten luisteren.
Nu hebben we de afgelopen weken iets wat we ter vervanging van het lezen doen en waar we nog veel meer meer plezier in hebben. We zingen iedere avond zomaar een aantal liedjes. Het is er eigenlijk spelenderwijs ingeslopen door zomaar eens een liedje via youtube op mijn telefoon te luisteren en mee te zingen. Nu vraagt ze me iedere avond: Mam, gaan we nog een liedje zingen? Zo kiezen we om de beurt een liedje en het leuke daarvan is dat ze zo allerlei liedjes leert waarvan ik het eigenlijk normaal vind dat ze die kent. Liedjes als: Jezus houd van alle kleine kinderen, Heer ik kom tot U, ‘k stel mijn vertrouwen en het liedje over Jona. Vooral het liedje Zit je deur nog op slot is erg favoriet bij Emma. Maar daarnaast heeft ze ook het grootste plezier in liedjes als: de kauwgomballen boom, poesje mauw, de wielen van de bus en zo kan ik nog wel een poosje doorgaan.
En het mooiste van alles besefte ik gisteravond toen ik ondanks dat ik gehaast was, maar toch nog even met haar een paar liedjes had gedaan. Dat was dat ik al neuriënt de trap af liep en dat ik mezelf er op betrap dat ik zomaar onder m’n werkjes door weer de liedjes van weleer zing, en dat was heel lang geleden. Zelf denk ik dat ik dat toch wel al bijna 3 jaar (sinds het ongeluk van mijn broer) niet meer heb gedaan. Wel gezongen op koor of in de kerk o.i.d. maar niet dat spontane neuriën.