Herken je dat? Iets hebben gekregen, er heel blij mee zijn, het veel gebruiken en toch belandt het na verloop van tijd ergens in de kast. Dat gebeurt mij dus ook.
En deze keer met mijn eigen website in de figuurlijke kast. Heel lang heb ik daar mijn foto’s gepost, mijn gedachtenkronkels opgeschreven, mijn gedichten geplaatst en noem zo maar op. Totdat er op een gegeven moment het slop in kwam.
Was het omdat ik niet meer zo gemakkelijk er op uit kon i.v.m. mijn rug? Of omdat ik mijn fotomaatje van destijds (daardoor) kwijtraakte?
Was het omdat ik door mijn burn-out niet meer durfde op te schrijven wat ik voelde en dacht?
Of omdat ik het zelf al 100 x afgekraakt had voordat het überhaupt op de site kwam te staan?
Of omdat je gewoon soms een ander pad inslaat?
Wie zal het zeggen, ik denk dat het zo’n beetje van alles iets was.
Maar nu trek ik die figuurlijke kast open, haal het tevoorschijn en blaas de flinke laag stof er eens even goed af. Ik probeer GA het weer oppakken. Al zal het misschien niet veel of vaak zijn, ik zal toch vast wel wat te delen hebben?
Dag Hetty, wat je schrijft herken ik. Heb ook in een dergelijke situatie verkeerd, maar ben nu weer druk doende. Schrijven van gedichten is een van de bezigheden.
Voor een van deze gedichten zocht ik een mooie achtergrond die ik tussen jouw foto’s ontdekte.
Graag zou ik deze hiervoor van je willen “lenen” en wil jouw hierbij om toestemming vragen.
Het gaat om de foto met vroege ochtend nevel. Hierbij ook het bedoelde gedicht.
Met vriendelijke groet,
Piet Puthaar
Ochtend
Diffuus licht sijpelt
door kille nevelen
In de stilte
het geluid van een specht
en de stappen naar voren
het is echt,
in een vroege ochtend
te zien en te horen
Dank voor je reactie. Om welke foto gaat het?
Groetjes Hetty