Rijk van binnen!

Als mens kijken we, wanneer we het moeilijk hebben erg snel naar anderen. Andere mensen die het naar ons idee beter voor elkaar hebben, want ze doen van alles. Bijna iedereen heeft er wel eens last van …. Wat kan die toch vaak op vakantie, en die koopt alweer een nieuwe auto, dáár zijn ze nooit ziek, en dié mensen …. ach, zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.

Zelf heb ik er ook best wel eens last van. We hebben een aantal moeilijke jaren achter de rug en dan ken je die zwakke momenten. Momenten van opstand en van verdriet, omdat er zoveel vervelende dingen elkaar opvolgen zoals sterfgeval, ziekten,financiële narigheid e.d. Ja helaas moet ik mij ook onder de mensen scharen die kijken naar de rijkdom van anderen en … daardoor zie je je eigen rijkdom, die er wel degelijk is, niet.

Afgelopen tijd en in het bijzonder de afgelopen weken ben ik er steeds bij bepaald geweest dat er altijd met de moeilijkheden ook een oplossing kwam. Dat er ook weer gezondheid kwam, ja dat er ondanks het verdriet ook de vertroosting kwam.

Afgelopen weken gebeurden er dingen die me heel klein hebben gemaakt en die me lieten zien dat God voor ons blijft zorgen. Ook al zijn we opstandig, verdrietig of boos. Ik mocht mijn boosheid voor Hem neerleggen, want ik wilde niet boos zijn, maar voelde het wèl opkomen na zoveel tegenslag. Ik vroeg of Hij die boosheid weg wilde nemen en me de dingen wilde laten aanvaarden zoals ze kwamen, of het nu positief of negatief was. Daarna heb ik rust ervaren: nee, een oplossing was er niet direct, maar er was rust en ik voelde me heel klein. Ik dacht bij mezelf: God moet wel onnoemelijk veel van de mens houden als Hij na zoveel boze buien en wantrouwen van mijn kant me tòch rust wil geven.

Voor het eerst voelde ik me beschaamd dat ik niet altijd op Hem heb vertrouwd, terwijl Hij iedere keer laat zien dat Hij er voor ons is. Dat Hij na alle boosheid en twijfel ons tot nu toe overal uit en door geholpen heeft. De hulp die we op die momenten nodig hadden kwam, maar op Zijn tijd en niet eerder dan nodig was en zo doet Hij dat al 2 jaar lang, ja eigenlijk geen 2 jaar maar al heel mijn leven.

Toen dat besef doordrong werd ik niet verdrietig van de problemen maar van mezelf, omdat ik iedere keer zelf meen de dingen in de hand te moeten hebben. Ik meende dat we ons rijk moesten werken. Ja, werken moeten we natuurlijk om brood op de plank te krijgen dat is logisch, maar om je rijk te voelen moet je naar boven kijken. Kijken naar de Gever van al dat goeds, maar ook van alle rust en vrede en liefde en voorspoed, ja dat ook. Dan ga je ineens heel anders kijken naar je toestand. Je ziet dat er op de tijd dat het nodig is en je er om vraagt ook gegeven wordt en zelfs meer dan dat!

Toen ik dat besefte voelde ik me zo rijk van binnen. Dan hoeven we het materieel niet ruim te hebben maar van binnen voel je rijkdom en geluk. En dan komt er een blijde lach op je gezicht wat jou en anderen gelukkig maakt.

Dat wil niet zeggen dat ik nu een heilige ben die nooit meer twijfelt en die nooit meer boos is. Nee, ik ben ook maar een mens die valt en weer opstaat. Ik wil hiermee dus niet het vrome tutje uithangen, maar vond dat ik dit moest schrijven om anderen en mezelf erbij te bepalen dat rijkdom vooral van binnen zit en niet van buiten. Als ik nu twijfel kan ik dit terug lezen en zeggen: ja, zo was het en zo is het en zo moet het zijn.

Houden jullie dit mèt mij vast?

What are the recent and forecasted trends in prescription drug