Ook een 4 voor Peter!!

En ja hoor, eindelijk was het dan voor Peter ook zover. Hij mag zich sinds gisteren ook bij de veertigers voegen. 😉 We hebben hem er best mee geplaagd, maar dat hoort erbij, want daarnaast hebben we geprobeerd hem ook in de watten te leggen. Dat begon afgelopen donderdag al met Valentijn. We doen er eigenlijk helemaal niet zozeer aan, maar juist dan is het leuk om af en toe onverwachts het juist wèl te doen. En wat is er nu een mooier moment dan wanneer je Kanjer 40 wordt?

De kinderen zaten mee in het complot, want de kapster moest verzet worden en ja ze moesten natuurlijk die avond op passen. We hebben dus met z’n allen ook heel veel voorpret gehad. Voor mij was het ook een beetje uit mijn comfortzone treden, want ik moest nu zelf bellen om een etentje te regelen, en dat allemaal ook nog eens binnen budget èn naar iets wat ik dus zelf ook niet kende. ‘s Middags, toen de kinderen naar school waren kreeg hij van mij te horen dat hij eind van de middag klaar mocht staan, warm aangekleed en verder was het nog een verrassing. We zouden ‘samen in het onbekende duiken’.

Ik dacht altijd dat ik een controle freak was maar nu zag ik dat ook Peter moeilijk de touwtjes uit handen kan geven, want hij vond het leuk maar ook lastig om niets te weten. Geheel tegen onze gewoonte in hebben we de auto thuis gelaten, dat wil zeggen op de parkeerplaats bij de pont hier, en zijn te voet over gegaan naar Gorinchem om eerst een flinke wandeling te maken en aansluitend een hapje te eten bij La Fontana.

Maar hiermee was zijn verjaardag nog niet af want vrijdag was de iPhonografiepost op Moor Fotografie ook aan dit heuglijke feit gewijd. Zondag was hij pas echt jarig. Deze dag werd hij verwend met een heerlijk ontbijtje op bed, waar we aansluitend allemaal eigenlijk ons ontbijtje hebben genuttigd. En zoals het hoort hoeft de jarige natuurlijk niets te zoen op zo’n dag en al helemaal niet als je 40 wordt, dus voor koffie/thee en alles erom heen werd gezorgd. Toch kon hij het zelf niet laten om zich met het vlees te bemoeien. Maar of ik dat zo erg vond?? We aten haas, gekregen van schoonvader, en het mag duidelijk zijn dat ik best eten koken kan, al is het mijn hobby niet, maar dit soort vlees maakt Peter toch altijd net iets lekkerder klaar dan ik. 😉

‘s Middags had onze oudste nog een verrassing in petto en moest hij zich weer overgeven aan het onbekende. Hij kreeg een soort kleimaskertje op gedaan en moest daar dus een kwartier lang mee blijven zitten, nou ja liggen want hij lag op de bank. Jullie raden het al, die was natuurlijk bijna meteen vertrokken. Hij lag nog net niet te snurken maar ontspannen was het dus zeker wel. 😉

Zo’n dag geniet ik, omdat ik iemand waar ik zielsveel van hou en die het zo verdiend heeft na al die jaren knokken voor zijn gezin, zo in het zonnetje kan zetten. Hij heeft het echt verdiend en wat voor mij dan weer heel waardevol is, is dat hij vertelde dat hij in lange tijd niet zo jarig heeft gevoeld, zich de hele week jarig heeft gevoeld en het heel fijn heeft gevonden. Hier wordt ik dan heel blij van en ik hoop dat er nog vele verjaardagen mogen volgen.