Gisteren zijn alweer vroeg in de ochtend op vlindertjesjacht geweest. Samen met Judith en deze keer was mijn allerbeste maatje ook mee. Gewapend met z’n rugtas met de nodige camera spullen erin en nee, niet gelijk denken dat hij als pakezel is gebruikt. Ik had zelf mijn eigen bescheiden rugtasje mee en droeg óók nog eens zelf het statief.
Hij heeft zich vooral verwonderd, zei hij later, hoe wij toch zo eindeloos achter die vlindertjes aan konden gaan. Vandaar ook dat hij af en toe een plekje vond om even te gaan zitten. Heerlijk z’n twitter nalezen, want de dames hadden het te druk met vlindertjes zoeken. 😉
