De gewoonste dingen kunnen soms zo bijzonder uitpakken. Je bent geneigd om door de drukte van je werkzaamheden de week door te scheuren. Zo gaat het bijna overal denk ik wel. Toch is het de moeite waard om bewust om je heen te kijken.
Zelf doe ik dat al heel snel via een lensje. Afgelopen week racete ik voor de zoveelste keer met Emma binnendoor naar school op de fiets, zoals elke dag natuurlijk weer gehaast om nog op tijd te komen. Toen ik terug reed viel mijn oog op het gemeentetuintje, de struiken die me normaal niet zo boeien stonden in volle bloei. Tja we mopperen wel dat we geen zomer hebben en dat het van dat prut weer is, maar toch, het heeft ook zo z’n mooie kanten. De natuur zelf is er blij mee en dat werd me even in volle glorie duidelijk gemaakt door de zee van roze bloemetjes.
Die dag had ons Emma prachtige roze kleertjes aan en jullie raden het al, ze moest er aan geloven. 😉 Na schooltijd werd ze door d’r moeder vakkundig op het putdeksel midden in de roze bloemenzee gezet en werd ze vast gelegd als moeders bloemenmeisje. Het moest allemaal wel snel want madam had er helemaal geen tijd voor en tegen de zon in kijken dat stond al helemaal niet in haar programmaboekje. Toch heb ik een paar leuke plaatjes kunnen schieten met mijn iPhone.
