We kennen ze allemaal. De o zo leuke, maar na gebruik zo glibberige potjes bellenblazen. Onze kinderen vonden het altijd leuk om te doen, maar in mum van tijd waren de potjes leeg en schuimden de kinderen het terras af door dat glibberige goedje.
Ouder wordend blijven we het stiekem nog steeds leuk vinden, zeker binnen fotografieland. En met de vorst lijkt een groot deel volwassenen driftig aan het bellen blazen geslagen.
Ook hier heeft het virus toegeslagen en zoals gewoonlijk wil ik dat weer met mijn iPhone kunnen ?. Maar wat blijkt? Het is nog niet eens zo makkelijk. Er komen bellen genoeg maar ja, ze klappen zo snel hè.
Hier stond in de kast een heerlijke grote bus waar je héél veel bellen tegelijk mee kon blazen. Poeh, dat viel nog niet mee zeg, of ze klapten allemaal of ze bevroren net niet.
Maar de aanhouder wint, en zo heb ik er toch in ieder geval 1 exemplaar van kunnen maken. Ik heb deze eerst gewoon gelaten maar later nog ‘s bewerkt. Voor een eerste poging ben ik best tevreden. ☺️
Mooi gedaan Hetty